ទំនុក‌ដំកើង 119:141-147 KHOV

141 ឯ​ទូល‌បង្គំ​ជា​អ្នក​តូច ហើយ​ត្រូវ​គេ​មើល‌ងាយប៉ុន្តែ​ទូល‌បង្គំ​មិន​ភ្លេច​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់​ឡើយ

142 សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់​ជា​សេចក្ដី​សុចរិតដ៏​នៅ​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ចហើយ​ក្រឹត្យ‌វិន័យ​ទ្រង់​ជា​សេចក្ដី​ពិត

143 សេចក្ដី​ទុក្ខ និង​សេចក្ដី​លំបាក បាន​មក​គ្រប​សង្កត់លើ​ទូល‌បង្គំ​ហើយទោះ​បើ​យ៉ាង​នោះ គង់​តែ​សេចក្ដី​បង្គាប់​របស់​ទ្រង់ជា​ទី​រីក‌រាយ​ដល់​ទូល‌បង្គំ​ដែរ

144 សេចក្ដី​បន្ទាល់​របស់​ទ្រង់ សុទ្ធ​តែ​សុចរិត​នៅ​ជា​ដរាបសូម​ប្រោស​ឲ្យ​ទូល‌បង្គំ​មាន​យោបល់នោះ​ទូល‌បង្គំ​នឹង​បាន​រស់​នៅ។

145 ៙ ទូល‌បង្គំ​បាន​អំពាវ‌នាវ​ដល់​ទ្រង់​អស់​ពី​ចិត្តឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ សូម​ឆ្លើយ​មក​ទូល‌បង្គំ​ផងទូល‌បង្គំ​នឹង​រក្សា​អស់​ទាំង​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់

146 ទូល‌បង្គំ​បាន​អំពាវ‌នាវ​ដល់​ទ្រង់​ហើយសូម​ជួយ​សង្គ្រោះ​ទូល‌បង្គំ​ផងនោះ​ទូល‌បង្គំ​នឹង​កាន់​តាម​សេចក្ដី​បន្ទាល់​របស់​ទ្រង់

147 ទូល‌បង្គំ​បាន​ភ្ញាក់​មុន​ពេល​ព្រលឹម​ស្រាងហើយ​បាន​បន្លឺ​ឡើង​ថាទូល‌បង្គំ​បាន​សង្ឃឹម​ដល់​ព្រះ‌បន្ទូល​ទ្រង់