1 አዳኜ የሆንህ አምላክ እግዚአብሔር ሆይ፤በቀንና በሌሊት በፊትህ አጮኻለሁ።
2 ጸሎቴ በፊትህ ትድረስ፤ጆሮህንም ወደ ጩኸቴ አዘንብል፤
3 ነፍሴ በመከራ ተሞልታለችና፤ሕይወቴም ወደ ሲኦል ተቃርባለች።
4 ወደ ጒድጓድ ከሚወርዱት ጋር ተቈጠርሁ፤ዐቅምም አጣሁ።
5 በሙታን መካከል እንደ ተጣሉ፣ተገድለው በመቃብር ውስጥ እንደ ተጋደሙ፣አንተ ከእንግዲህ እንደማታስባቸው፣ከእጅህም ወጥተው እንደ ተወገዱ ሆንሁ።
6 በዐዘቅት ጥልቀት ውስጥ ጣልኸኝ፤በጨለማ ጒድጓድ ውስጥ ከተትኸኝ።
7 የቊጣህ ክብደት በላዬ ዐርፎአል፤በማዕበልህም ሁሉ አጥለቅልቀኸኛል። ሴላ
8 የሚቀርቡኝ ባልንጀሮቼን ከእኔ አራቅህ፤እንዲጸየፉኝም አደረግህ፤ተከብቤአለሁ፤ ማምለጥም አልችል፤
9 ዐይኖቼም በሐዘን ፈዘዙ። እግዚአብሔር ሆይ፤ ዘወትር ወደ አንተ እጣራለሁ፤እጆቼንም ወደ አንተ ዘረጋሁ።
10 ድንቅ ሥራህን ለሙታን ታሳያለህን?የሙታንስ መናፍስት ተነሥተው ያመሰግኑሃልን? ሴላ
11 ምሕረትህ በመቃብር ውስጥ፣ታማኝነትህስ እንጦርጦስ ይነገራልን?
12 ድንቅ ሥራህ በጨለማ ስፍራ፣ጽድቅህስ በመረሳት ምድር ትታወቃለችን?
13 እግዚአብሔር ሆይ፤ እኔ ግን ትረዳኝ ዘንድ ወደ አንተ እጮኻለሁ፤በጧትም ጸሎቴን በፊትህ አደርሳለሁ።
14 እግዚአብሔር ሆይ፤ ለምን ታርቀኛለህ?ፊትህንስ ከእኔ ለምን ትሰውራለህ?
15 እኔ ከልጅነቴ ጀምሮ ችግረኛና ለሞት የተቃረብሁ ነበርሁ፤መዓትህ አሠቃየኝ፤ ግራም ተጋባሁ።
16 ቍጣህ በላዬ ላይ ተከነበለ፤መዓትህም አጠፋኝ።
17 ቀኑን ሙሉ እንደ ጐርፍ ከበቡኝ፤በአንድነትም ዙሪያዬን አጥረው ያዙኝ።
18 ወዳጄንና ባልንጀራዬን ከእኔ አራቅህ፤ጓደኛዬ ጨለማ ብቻ ሆኖ ቀረ።