1 ዋላ የምንጭ ውሃ እንደምትናፍቅ፣አምላክ ሆይ፤ ነፍሴም እንዲሁ አንተን ትናፍቃለች።
2 ነፍሴ አምላክን፣ ሕያው አምላክን ተጠማች፤መቼ ደርሼ ነው የአምላክን ፊት የማየው?
3 ሰዎች ቀኑን ሙሉ፣“አምላክህ የት አለ?” ባሉኝ ቍጥር፣እንባዬ ቀንና ሌሊት፣ምግብ ሆነኝ።
4 ነፍሴ በውስጤ እየፈሰሰች፣እነዚህን ነገሮች አስታወስሁኝ፤ታላቅ ሕዝብ ወደ እግዚአብሔር ቤት እየመራሁ፣በእልልታና በምስጋና መዝሙር፣በአእላፍ ሕዝብ መካከል፣እንዴት ከሕዝቡ ጋር እሄድ እንደ ነበር ትዝ አለኝ።
5 ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ?ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ?ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፤አዳኜና
6 አምላኬን፣ ገና አመሰግነዋለሁና።ነፍሴ በውስጤ ተክዛለች፤ስለዚህ በዮርዳኖስ ምድር፣በአርሞንኤም ከፍታ፣ በሚዛር ተራራ አስብሃለሁ።
7 በፏፏቴህ ማስገምገም፣አንዱ ጥልቅ ሌላውን ጥልቅ ይጣራል፤ማዕበልህና ሞገድህ ሁሉ፣ሙሉ በሙሉ አጥለቀለቀኝ።
8 እግዚአብሔር ምሕረቱን በቀን ያዝዛል፤ዝማሬውም በሌሊት በእኔ ዘንድ አለ፤ይህም ለሕይወቴ አምላክ የማቀርበው ጸሎት ነው።
9 እግዚአብሔር ዐለቴን፣“ለምን ረሳኸኝ?ጠላትስ እያስጨነቀኝ፣ለምን በሐዘን እመላለሳለሁ?” እለዋለሁ።
10 ጠላቶቼ ቀኑን ሙሉ፣“አምላክህ የት አለ?” እያሉ፣በነገር ጠዘጠዙኝ፣ዐጥንቴም ደቀቀ።
11 ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ?ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ?ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፣አዳኜና አምላኬን፣ገና አመሰግነዋለሁ።