7 Yn ddichellgar, yn dwyllgar iawn,a’i safn yn llawn melldithion:Tan ei dafod y mae camwedd,a thraws enwiredd creulon.
8 Mewn cilfechydd y disgwyl fani lâdd y truan gwirion:Ac ar y tlawd â llygad llymyn dangos grym ei galon.
9 Fe orwedd fel y llew iw ffau,i fwrw ei faglau trowsion:y gwan a’r tlawd a dynn iw rwyd,ac yno y daliwyd gwirion.
10 Fe duchan, fe a ’mgrymma ei hun,fel un ar farw o wendid,Ac ef yn grym â fel yn wael,ar wan i gael ei ergyd.
11 Yn ei galon, dwedodd am Dduw,nad ydyw yn gofiadur:Cuddiodd ei wyneb, ac ni welpa beth a wnel creadur.
12 Cyfod Arglwydd, dercha dy law,dy fod i’n cofiaw dangos:Ac nag anghofia, pan fo rhaid,dy weiniaid a’th werinos.
13 Paham y cablant hwy wir Dduw,yr enwir annuw lledffrom?Pam’ y meddyliant arnat tinad ymofynni am danom?