1 Da gennif wrando’ or Arglwydd nef,ar lais fy llef a’m gweddi:
2 Am iddo fy nghlywed i’n hawdd,byth archaf ei nawdd imi.
3 Mae maglau angau i’m cynllwyn,ym mron fy nwyn i’m beddrod:
4 Cefais ing. Ond galwaf fy Neri’m hoes, moes dyner gymmod.
5 Cyfion yw’r Ion trugarog iawn,ein Duw fy lawn o nodded.
6 Duw a geidw’r gwirion: bum i,mewn cyni, daeth i’m gwared.
7 O f’enaid dadymchwel o’r llwch:dyrd i’th lonyddwch bellach:Am i’r Arglwydd fod i ti’n dda,saf i’th orphwysfa bauach.
8 Oherwydd i Dduw wared f’oes,a’m cadw rhag gloes angau,Fy nrhaed rhag llithro i law drwg,a’m golwg i rhag dagrau.
9 Yn y ffydd hon o flaen fy Nuw,ym mysg gwyr byw y rhodiaf.
10 Fel y credais felly y tystiais,ar y testyn ymma.
11 Yn fy ffrwst dwedais i fal hyn,mae pob dyn yn gelwyddog,
12 Ond o Dduw, beth a wnaf i ti,am dy ddaioni cefnog?
13 Mi a gymeraf, gan roi mawl,y phiawl iechydwriaeth,Ac a alwaf, er mwyn fy llwydd,ar enw yr Arglwydd bennaeth.
14 I’r Arglwydd talaf yn forau,fy addunedau ffyddlon,Y myd hyn o flaen ei holl lu,y modd y bu’n fy nghalon.
15 Marwolaeth ei sainct gwerthfawr ywyngolwg Duw: O cenfydd,Dy wâs, dy wâs wyf, mewn dirmyg,mab dy forwynig ufydd.
16 Datodaist fy rhwymau yn rhydd,fy offrwm fydd dy foliant.
17 Enw’r Arglwydd nid â o’m co,i hwnnw bo gogoniant.
18 I’r Arglwydd bellach tala’n fraufy addunedau cyfion.
19 Ynghaer Salem dy sanctaidd dy,o flaen dy deulu ffyddlon.