12 Os pell yw’r dwyrain olau hinoddiwrth orllewin fachlud:Cyn belled ein holl bechod llym,oddiwrthym ef a’i symmud.
13 Ac fel y bydd nawdd,serch, a chwanttâd da iw blant naturiol,Felly cawn serch ein tâd o’r nef,os ofnwn ef yn dduwiol.
14 Efe a’n hedwyn ni yn llwyr,fe wyr mai llwch yw’n defnydd:
15 Oes dyn fel gwellt-glas sy’n teghau,neu ddail, neu flodau maesydd.
16 Yr hwn, cyn gynted ac y dely gwynt â’i awel drosodd:A chwythir ymaith felly o’i le,na wyddis ple y tyfodd.
17 Ond graslawn drugaredd a fydd,yn lân dragywydd feddiant,O oes i oes heb drangc, heb drai,gan Dduw i’r rhai ai’ hofnant.
18 A’i gyfiownder i blant y planta gadwant ei gyfammod:O chofiant ei orchmynion ef,mae tyrnas nef yn barod.