8 I’r dyn annuwiol, Duw, na âdddymuniad drwg ei ’wyllys:Rhag ei wneuthur efo yn gry,a’i fynd yn rhy drahâus.
9 A’i holl ddymuniad drwg i mi,a’i rhegen weddi greulon,Y rhai’n yn llwyr a ddont ymmheny capten o’m caseion.
10 Syrthied arnynt y marwor tân,ac felly llosgan ymaith,Bwrier hwynt mewn cau ffosydd nant,fel na chyfodant eilwaith.
11 Dyn llawn siarad fydd anwastad,ni eistedd ef yn gryno:A drwg a ymlid y gwr traws,o hyn mae’n haws ei gwympo.
12 Da y gwn y rhydd yr Arglwydd dâli ddial cam y truan:Ac yr iawn farna y dyn tlawdsy’n byw ar gerdawd fechan.
13 Y rhai cyfiawn drwy yr holl fyd,dy enw a gyd-foliannant:A’r holl rai union, heb ofn neb,o flaen dy wyneb trigant.