14 Yr Arglwydd cynnal ef yn llonn,y rhai sy ’mron eu cwympod.Ac ef a gyfyd bawb yn wir,ar a ostyngir isod.
15 Wele, mae llygaid yr holl fydyn disgwyl wrthyd Arglwydd,Dithau a’i porthi hwynt i gyd,bawb yn ei bryd yn ebrwydd.
16 A phan agorech di dy law,o honni daw diwall-faeth:D’ewylls da yw ymborth byw,a hynny yw eu llyniaeth.
17 Holl ffyrdd yr Arglwydd cyfion ynt,a’i wrthiau ydynt sanctaidd:
18 Agos iawn i bawb ydyw fo,a eilw arno’n buraidd.
19 Sef ar y gwyr a’i hofnant ef,fo glyw eu llef iw gwared,Fo rydd eu ’wyllys hwynt a’i barch,o’i wir-barch, Ion gogoned.
20 Pob dyn a garo’r Arglwydd nef,caiff gantho ef ei ’mddiffyn:A chan difetha rhydd oes ferr,i bob ysceler cyndyn.