5 Yna y dywaid yn ei lid,a hyn fydd rhy brid iddyn:O’i eiriau ef y cyfyd braw,a’i ddig a ddaw yn ddychryn.
6 Gosodais innau (meddai ef)â llaw gref yn dragywydd:Fy Mrenin i, yn Llywydd llon,ar sanctaidd Sion fynydd.
7 Dyma’r ddeddf a ddwedai yn rhwydd,hon gan yr Arglwydd clywais:Ti yw fy mab (o’m perffaith ryw)a heddyw i’th genhedlais.
8 Gofyn ym, a mi yt’ a’i rhydd,holl wledydd i’w ’tifeddu:Y cenedlaethau dros y byd,i gyd a gai meddiannu.
9 Ti a’i briwi hwynt, yn dy farn,â gwialen haiarn hayach:Ti a’i maluri, hwythau ân,mor fân a llestri priddach.
10 Am hyn yn awr frenhinoedd coeth,byddwch ddoeth a synhwyrol:A chwithau farnwyr cymrwch ddysg,i ostwng terfysg fydol.
11 Gwasnaethwch chwi yr Arglwydd nef,ac ofnwch ef drwy oglud:A byddwch lawen yn Nuw cu,etto drwy grynu hefyd.