13 Duw yn ei watwar yntau a fydd,sy’n gweled dydd ei derfyn:
14 Ynnylu bwa, tynnu cledd,yw trowsedd yr annuwiol,Er llâdd y truan: fel dydd brawd,i’r tlawd a’r defosionol.
15 Ei fwa torrir yn ddellt mân,a’i gledd a â’n ei galon:
16 Mawr yw golud yr ysceler,ond gwell prinder y cyfion.
17 Yr Arglwydd a farn bob rhyw fai,tyr freichiau’r rhai annuwiol,Ac ef a gynnail yn ddi ddig,y cyfion, ystig, gweddol.
18 Sef ef edwyn Duw ddyddiau,a gwaith pob rhai o berffaith helynt:Ac yn dragywydd Duw a wnaeth,deg etifeddiaeth iddynt.
19 Efe a’i ceidw hwynt i gyd,na chânt ar ddrygfyd wradwydd:Amser newyn hwyntwy a gânt,o borthiant ddigonolrwydd.