17 Yr Arglwydd a farn bob rhyw fai,tyr freichiau’r rhai annuwiol,Ac ef a gynnail yn ddi ddig,y cyfion, ystig, gweddol.
18 Sef ef edwyn Duw ddyddiau,a gwaith pob rhai o berffaith helynt:Ac yn dragywydd Duw a wnaeth,deg etifeddiaeth iddynt.
19 Efe a’i ceidw hwynt i gyd,na chânt ar ddrygfyd wradwydd:Amser newyn hwyntwy a gânt,o borthiant ddigonolrwydd.
20 Y rhai traws enwir, heb ddim cwyn,fel brasder wyn a doddant:Caseion Duw fydd dynion drwg,hwy gyda’r mwg diflannant.
21 Y gwr annuwiol a fyn ddwynyn echwyn, byth ni thalai:A’r gwr cyfion trugarog fydd,ac a rydd, nis gommeddai.
22 Sawl a fendigo Duw (yn wir)y tir a etifeddan:A’r rhai a felldithio, o’r tiri gyd a fwrir allan.
23 Duw a fforddia, ac a hoffa,hyffordd y gwr calonnog: