6 Yn ei sancteiddrwydd dwedodd Duw,llawen yw fy nghyfamod,Mi a rannaf Sichem rhyd y glyn,mesuraf ddyffryn Succod.
7 Myfi biau y ddwy dref tad,sef Eilead, a Manasse,Ephraim hefyd yw nerth fy mhen,a Juda wen f’anneddle.
8 Ym Moab ymolchi a wnaf,dros Edom taflaf f’esgid:A chwardded Palestina gaeth,a’i chwerthin aeth yn rhybrid.
9 Duw, pwy a’m dwy i’r ddinas gref?pwy a’m dwg i dref Edom?
10 Er yt ein gwrthod, pwy ond ti,o Dduw a’mleddi drosom?Ynot yn unig mae’n coel ni,perhon i ti a’n gwrthod,Er nad aethost o flaen ein llu,bydd ar ein tu mewn trallod.
11 O unig Dduw, bydd di’ ni’n borth,ofer yw cymorth undyn.
12 Yn Nuw y gwnawn wroliaeth fawrfo sathra’i lawr y gelyn.