4 Na thrwy ymddiried, dwyll i neb,pe bawn wrthwyneb iddaw:
5 I erlid f’oes y gelyn doed,dalied, a rhoed fi’n isaf,A sathred f’urddas yn y llwch,drwy’r diystyrwch eithaf.
6 Cyfod o Dduw, cyfod i’th ddig,a gostwng big pob gelyn:A deffro drosof yn y farn,sef cadarn yw d’orchymyn.
7 Pan ddringych, yr holl bobl yn llu,a ddaw o’th ddeutu attad:Duw dychwel i’th farn er eu mwyn,a gwrando’n cwyn yn wastad.
8 Duw dyro i’r bobl y farn dau,a barn di finnau Arglwydd:Ac fel yr haeddais dod farn iawn,yn ol fy llawn berffeithrwydd.
9 Derfid anwiredd y rhai drwg,gwna’n amlwg ffordd y cyfion:Cans union wyd, a chraff, Duw cu,yn chwilio deutu’r galon.
10 Ac am fod Duw yn canfod hyn,Duw yw f’amddiffyn innau:Duw sydd iachawdur i bob rhai,sydd lân ddifai’i calonnau.