7 Pan ddringych, yr holl bobl yn llu,a ddaw o’th ddeutu attad:Duw dychwel i’th farn er eu mwyn,a gwrando’n cwyn yn wastad.
8 Duw dyro i’r bobl y farn dau,a barn di finnau Arglwydd:Ac fel yr haeddais dod farn iawn,yn ol fy llawn berffeithrwydd.
9 Derfid anwiredd y rhai drwg,gwna’n amlwg ffordd y cyfion:Cans union wyd, a chraff, Duw cu,yn chwilio deutu’r galon.
10 Ac am fod Duw yn canfod hyn,Duw yw f’amddiffyn innau:Duw sydd iachawdur i bob rhai,sydd lân ddifai’i calonnau.
11 Felly mae Duw byth ar yr iawn,a Duw yw’r cyfiawn farnydd:Wrth yr annuwiol ar bob tromae Duw yn digio beunydd.
12 Ac oni thry’r annuwiol câs,fo lifa’i loywlas gleddau:Ar ynnyl y mae bwa’r Ion,a’i barod lymion saethau.
13 Sef arfau angau at y nod,y maent yn barod ddigon:Ac ni saetha ef ergyd byrrat yr erlidwyr poethion.