14 Duw, daethant arnaf fi wyr beilch,fel llu o weilch ewin-ddrud:Ceisient ddwyn f’einioes o’r byd hwn,i’w golwg gwn nad oeddud.
15 Ond tydi’n unig wyd hawddgâr,a chlaear dy drugaredd,Hwyr i’th lid ac i gymmod hawdd,llawn o nawdd a gwirionedd.
16 O edrych arnaf, moes dy râsi’th wâs y sydd i’th orllwyn:Dod ym’ dy nerth, cadw fal hynfi, plentyn dy lawforwyn.
17 O Dduw dod o’th serch ym’ arwydd,er gwradwydd i’m caseion:Pan welant dy fod yn rhoi nerthym’, ac ymadferth ddigon.