16 Når vinden fer framom, ¬er han borte,staden han stod på, ¬veit ikkje meir av han.
17 Frå æve til æve ¬er Herrens miskunnover dei som ottast han.Hans rettferd når ¬til barneborn
18 når fedrane held hans paktog kjem i hug hans bod,så dei lever etter dei.
19 Herren har reist ¬sin kongsstol i himmelen,han rår som konge ¬over alle ting.
20 Lov Herren, de hans englar,de sterke heltar, ¬som set hans ord i verk,så snart de høyrer hans røyst.
21 Lov Herren, ¬alle hans hærskarar,de hans tenarar, ¬som gjer hans vilje!
22 Lov Herren, ¬heile hans skaparverk,på alle stader der han rår!Mi sjel, lov Herren!