138 Du gav dine lovbod i rettferdog i din store truskap.
139 Eg forgår av brennhug,fordi mine fiendar ¬har gløymt dine ord.
140 Skirt og reint er ditt ord,din tenar elskar det.
141 Liten og vanvørd er eg,men dine føresegner ¬gløymer eg ikkje.
142 Di rettferd er ei evig rettferd,og di lov er sanning.
143 Naud og trengsle har råka meg,men dine bod er mi lyst.
144 Dine lovbod er alltid rette.Gjev meg skjøn, så eg kan leva!