49 Kom i hug ditt ord ¬til din tenar!Du har då gjeve meg von.
50 Det er mi trøyst i nauda,at ditt ord held meg i live.
51 Dei frekke ¬spottar meg stendig,men eg har ikkje bøygt av ¬frå di lov.
52 Eg kjem i hug dine domar ¬frå gamal tid,og då finn eg trøyst, Herre.
53 Eg har vorte brennande harmpå dei vonde som sviktar ¬di lov.
54 Dine føreskrifter ¬har vorte til songar for megi huset der eg bur ¬som framand.
55 Eg kjem i hug ditt namn ¬om natta, Herre,og held meg til di lov.