12 så er ikkje mørkret ¬for mørkt for deg,og natta er ljos som dagen,ja, mørkret er som ljoset.
13 For du har skapt mitt indre,du har vove meg i mors liv.
14 Eg takkar deg fordi eg er skaptpå skræmeleg underfull vis.Underfulle er dine verk,det veit eg så vel.
15 Mine bein var ikkje dulde ¬for degdå eg vart skapt i løyndomog forma djupt i jorda.
16 Du såg meg då eg var eit foster,i di bok vart alt skrive opp;mine dagar fekk si formfør ein einaste av dei ¬var komen.
17 Kor høge dine tankar er, Gud,kor veldig summen av dei!
18 Vil eg telja dei, ¬er dei tallause som sand;kjem eg til endes med det, ¬er eg enno hjå deg.