14 Eg takkar deg fordi eg er skaptpå skræmeleg underfull vis.Underfulle er dine verk,det veit eg så vel.
15 Mine bein var ikkje dulde ¬for degdå eg vart skapt i løyndomog forma djupt i jorda.
16 Du såg meg då eg var eit foster,i di bok vart alt skrive opp;mine dagar fekk si formfør ein einaste av dei ¬var komen.
17 Kor høge dine tankar er, Gud,kor veldig summen av dei!
18 Vil eg telja dei, ¬er dei tallause som sand;kjem eg til endes med det, ¬er eg enno hjå deg.
19 Gjev du ville drepa den vonde, ¬Gud,og la drapsmennene vika ¬frå meg,
20 dei som talar svikefullt om degog reiser seg mot deg ¬i vondskap.