1 ខ្ញុំសូមសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់!ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃទូលបង្គំអើយព្រះអង្គជាព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្ដមបំផុត!នៅជុំវិញព្រះអង្គមានពេញទៅដោយពន្លឺរស្មីដ៏រុងរឿងចិញ្ចែងចិញ្ចាច!
2 ព្រះអង្គយកពន្លឺមកគ្របដណ្ដប់ជុំវិញព្រះអង្គព្រះអង្គលាតផ្ទៃមេឃធ្វើជាព្រះពន្លា។
3 ព្រះអង្គបានសង់ព្រះដំណាក់ខ្ពស់លើសផ្ទៃមេឃទៅទៀតព្រះអង្គយកពពកធ្វើជាព្រះរាជរថព្រះអង្គប្រើវាយោធ្វើជាជំនិះ។
4 ព្រះអង្គយកខ្យល់ធ្វើជាអ្នកនាំសាររបស់ព្រះអង្គហើយយកផ្លេកបន្ទោរធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គ។
5 ព្រះអង្គបានដាក់ផែនដីនៅលើគ្រឹះរបស់វាហើយផែនដីក៏រឹងមាំ ឥតរង្គើសោះឡើយ។
6 នៅគ្រាដើម ព្រះអង្គយកមហាសាគរមកគ្របពីលើផែនដីទាំងមូលហើយសូម្បីតែកំពូលភ្នំ ក៏មានទឹកគ្របពីលើដែរ
7 ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលឮព្រះអង្គគំរាមទឹកទាំងនោះក៏រត់ចេញនៅពេលផ្គររបស់ព្រះអង្គលាន់ឮឡើងវានាំគ្នាភិតភ័យរត់បាត់អស់ទៅ។
8 ទឹកខ្លះឡើងទៅលើកំពូលភ្នំខ្លះទៀតហូរចុះទៅជ្រលងភ្នំតាមកន្លែងដែលព្រះអង្គបានកំណត់ទុក។
9 ព្រះអង្គបានកម្រិតព្រំប្រទល់ទឹកទាំងនោះដើម្បីកុំឲ្យវាលិចផែនដីបានទៀត។
10 ព្រះអង្គបានដឹកនាំប្រភពទឹកឲ្យហូរទៅក្នុងជ្រោះគឺហូរតាមជ្រលងភ្នំនានា
11 សត្វទាំងប៉ុន្មាននាំគ្នាមកផឹកទឹកនេះហើយសត្វលាព្រៃក៏នាំគ្នាមកផឹកដើម្បីបំបាត់សំរេកដែរ។
12 បក្សាបក្សីធ្វើទ្រនំនៅក្បែរទឹកជ្រោះទាំងនោះហើយនាំគ្នាច្រៀងយ៉ាងពីរោះនៅតាមមែកព្រឹក្សា។
13 ពីស្ថានដ៏ខ្ពស់ ព្រះអង្គបានស្រោចស្រពភ្នំទាំងឡាយហើយព្រះអង្គប្រទានឲ្យផែនដីមានទឹកយ៉ាងបរិបូណ៌។
14 ព្រះអង្គធ្វើឲ្យស្មៅដុះឡើងសម្រាប់ជាចំណីសត្វព្រះអង្គក៏ធ្វើឲ្យដំណាំដុះឡើងសម្រាប់មនុស្សលោកដើម្បីឲ្យគេមានអាហារបរិភោគ
15 មានស្រាទំពាំងបាយជូរផឹកឲ្យសប្បាយចិត្តមានប្រេងសម្រាប់លាបមុខឲ្យបានស្រស់ស្អាតព្រមទាំងម្ហូបអាហារបរិភោគឲ្យមានកម្លាំង។
16 សូម្បីតែដើមឈើដែលព្រះអម្ចាស់បានដាំគឺដូចជាដើមតាត្រៅនៅស្រុកលីបង់ក៏មានទឹកគ្រប់គ្រាន់ដែរ។
17 បក្សាបក្សីនាំគ្នាធ្វើសំបុកនៅលើដើមឈើទាំងនោះហើយសត្វកុកនាំគ្នាធ្វើទ្រនំនៅលើដើមឈើទាល។
18 រីឯភ្នំខ្ពស់ៗជាជម្រករបស់ពពែភ្នំហើយថ្មដានានាជាទីស្នាក់អាស្រ័យរបស់ទន្សាយ។
19 ព្រះអង្គបានបង្កើតព្រះច័ន្ទដើម្បីកំណត់ពេលវេលាហើយព្រះអាទិត្យក៏ស្គាល់ពេលដែលត្រូវលិចទៅវិញដែរ។
20 ព្រះអង្គនាំភាពងងឹតចូលមក រាត្រីកាលក៏មកដល់ពេលនោះ សត្វព្រៃចាប់ផ្ដើមសកម្មភាពរបស់វា
21 សត្វសិង្ហស្ទាវគ្រហឹមរករំពាវាទាមទារចំណីពីព្រះជាម្ចាស់។
22 ពេលព្រះអាទិត្យរះឡើង វានាំគ្នាដកខ្លួនថយទៅដេកក្នុងរូងរបស់វាវិញ។
23 ពេលនោះ មនុស្សម្នាចាកចេញពីផ្ទះដើម្បីបំពេញការងាររៀងៗខ្លួនគេធ្វើការរហូតដល់ល្ងាច។
24 ឱព្រះអម្ចាស់អើយស្នាព្រះហស្ដរបស់ព្រះអង្គមានច្រើនឥតគណនាព្រះអង្គធ្វើការទាំងអស់នោះប្រកបដោយព្រះប្រាជ្ញាញាណផែនដីមានពោរពេញទៅដោយអ្វីៗសព្វសារពើដែលព្រះអង្គបានបង្កើតមក។
25 មើល៍ហ្ន៎! សមុទ្រធំធេងដាច់កន្ទុយភ្នែកនៅក្នុងនោះមានមច្ឆាជាតិគ្រប់យ៉ាង ទាំងធំទាំងតូច គ្មាននរណាអាចរាប់អស់ឡើយ។
26 នាវាទាំងឡាយធ្វើដំណើរនៅលើសមុទ្រហើយនាគដែលព្រះអង្គបង្កើតក៏លេងនៅក្នុងសមុទ្រនោះដែរ។
27 សត្វទាំងប៉ុន្មាននាំគ្នាផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គដើម្បីទទួលចំណីអាហារតាមពេលកំណត់។
28 ពេលព្រះអង្គប្រទានចំណីអាហារវាក៏នាំគ្នាទទួលយកពេលព្រះអង្គផ្គត់ផ្គង់ឲ្យវាបានឆ្អែតស្កប់ស្កល់។
29 ប៉ុន្តែ បើព្រះអង្គមិនរវីរវល់ទេនោះវាមុខជាភ័យញាប់ញ័រហើយបើព្រះអង្គដកខ្យល់ដង្ហើមចេញពីវាវានឹងផុតដង្ហើម វិលត្រឡប់ទៅជាធូលីដី។
30 ពេលណាព្រះអង្គប្រទានខ្យល់ដង្ហើមសត្វទាំងនោះនឹងកកើតឡើងហើយអ្វីៗទាំងអស់នៅលើផែនដីមានជីវិតឡើងវិញ។
31 សូមសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅស្ថិតស្ថេររហូតតទៅ!សូមព្រះអម្ចាស់រីករាយនឹងស្នាព្រះហស្ដរបស់ព្រះអង្គ!
32 ពេលព្រះអង្គទតមកផែនដីនោះផែនដីក៏ញាប់ញ័រពេលព្រះអង្គពាល់ភ្នំនោះក៏មានផ្សែងហុយឡើង។
33 អស់មួយជីវិត ខ្ញុំច្រៀងតម្កើងព្រះអម្ចាស់!ខ្ញុំនឹងស្មូត្រទំនុកតម្កើងថ្វាយព្រះរបស់ខ្ញុំក្នុងពេលដែលខ្ញុំនៅមានជីវិត!
34 សូមឲ្យទំនុករបស់ខ្ញុំបានគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះអង្គសូមឲ្យខ្ញុំបានសប្បាយដោយសារព្រះអម្ចាស់។
35 សូមឲ្យមនុស្សបាបវិនាសសូន្យពីផែនដីសូមកុំឲ្យមានមនុស្សអាក្រក់ទៀតឡើយខ្ញុំសូមសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់!។ហាលេលូយ៉ា!