1 ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំអើយចូរត្រងត្រាប់សេចក្ដីដែលខ្ញុំប្រៀនប្រដៅអ្នករាល់គ្នា!ចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់ពាក្យដែលខ្ញុំនិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នា!។
2 ខ្ញុំនឹងថ្លែងប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវបទពិសោធពីអតីតកាលខ្ញុំនឹងបរិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីអត្ថន័យលាក់កំបាំងនៃព្រឹត្តិការណ៍នៅបុរាណកាល។
3 អ្វីៗដែលយើងធ្លាប់ឮ អ្វីៗដែលយើងដឹងអ្វីៗដែលដូនតាយើងធ្លាប់រ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់
4 យើងនឹងថ្លែងប្រាប់កូនចៅរបស់យើងឥតលាក់លៀមឡើយយើងនឹងពណ៌នាពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់និងពីស្នាព្រះហស្ដដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះអង្គបានធ្វើប្រាប់កូនចៅនៅជំនាន់ក្រោយដើម្បីលើកតម្កើងព្រះអង្គ។
5 ព្រះអង្គផ្ដល់ដំបូន្មានឲ្យកូនចៅរបស់លោកយ៉ាកុបព្រះអង្គប្រទានក្រឹត្យវិន័យមកឲ្យពូជពង្សរបស់លោកអ៊ីស្រាអែលព្រះអង្គបង្គាប់បុព្វបុរសរបស់យើងឲ្យបង្រៀនសេចក្ដីទាំងនោះដល់កូនចៅ
6 ដើម្បីឲ្យមនុស្សនៅជំនាន់ក្រោយស្គាល់ដែរហើយឲ្យកូនចៅដែលនឹងកើតមកបង្រៀនតៗគ្នារហូតទៅ។
7 ធ្វើយ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងផ្ញើជីវិតលើព្រះជាម្ចាស់មិនភ្លេចពីស្នាព្រះហស្ដរបស់ព្រះអង្គហើយពួកគេនឹងគោរពតាមបទបញ្ជារបស់ព្រះអង្គ
8 ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេបានដូចបុព្វបុរសនៅជំនាន់មុន ដែលមានចិត្តកោងកាចបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់មានចិត្តមិនទៀង ហើយមានគំនិតមិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះអង្គនោះឡើយ។
9 កុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមដែលជាកងទ័ពបាញ់ព្រួញបានបាក់ទ័ពនៅថ្ងៃធ្វើចំបាំង
10 មកពីពួកគេពុំបានគោរពសម្ពន្ធមេត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺមិនព្រមកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ
11 ពួកគេបានភ្លេចពីស្នាព្រះហស្ដដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដមនិងភ្លេចពីការដ៏អស្ចារ្យផ្សេងៗដែលព្រះអង្គបានសម្តែងឲ្យគេឃើញ។
12 នៅតំបន់សូអាន ក្នុងស្រុកអេស៊ីបព្រះអង្គបានធ្វើការអស្ចារ្យមួយឲ្យបុព្វបុរសរបស់គេឃើញ
13 គឺព្រះអង្គបានញែកទឹកសមុទ្រឲ្យពួកគេដើរឆ្លងព្រះអង្គធ្វើឲ្យទឹកផ្ដុំគ្នានៅនឹងថ្កល់មួយកន្លែងដូចកំពែង។
14 នៅពេលថ្ងៃ ព្រះអង្គដឹកនាំគេដោយដុំពពកហើយរាល់យប់ព្រះអង្គដឹកនាំគេដោយដុំភ្លើងជាពន្លឺ។
15 ព្រះអង្គបានបំបែកផ្ទាំងថ្មក្នុងវាលរហោស្ថានឲ្យគេហូបទឹកដែលហូរចេញយ៉ាងបរិបូណ៌ពីបាតដីមក។
16 ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យមានទឹកហូរចេញពីផ្ទាំងសិលាមកដូចជាទឹកទន្លេ។
17 ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដីពួកគេនៅតែប្រព្រឹត្តអំពើបាបខុសនឹងព្រះហឫទ័យព្រះអង្គជានិច្ចពួកគេបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតនៅវាលរហោស្ថានដ៏ហួតហែងនោះ។
18 ពួកគេហ៊ានល្បងលមើលព្រះជាម្ចាស់ដោយសូមឲ្យព្រះអង្គប្រទានម្ហូបអាហារតាមទំនើងចិត្តរបស់ខ្លួន។
19 គេនាំគ្នាពោលពាក្យប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់ថា:តើព្រះជាម្ចាស់អាចជប់លៀងយើងក្នុងវាលរហោស្ថាននេះបានឬ?
20 ព្រះអង្គបានវាយផ្ទាំងថ្មឲ្យមានទឹកហូរចេញមក ដូចជាទឹកជ្រោះធ្លាក់មែនក៏ប៉ុន្តែ តើព្រះអង្គអាចប្រទាននំបុ័ងនិងផ្គត់ផ្គង់សាច់មកឲ្យប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គបានដែរឬ?
21 ពេលព្រះអម្ចាស់ឮពាក្យរបស់ពួកគេព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធក្រៃលែងព្រះអង្គក្ដៅក្រហាយនឹងពូជពង្សរបស់លោកយ៉ាកុបព្រះអង្គខ្ញាល់ទាស់នឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
22 ព្រោះពួកគេគ្មានជំនឿលើព្រះជាម្ចាស់ពួកគេពុំបានផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គដែលអាចសង្គ្រោះគេនោះឡើយ។
23 ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ព្រះអង្គបានបង្គាប់ពពកព្រះអង្គបានបើកផ្ទៃមេឃ
24 ហើយប្រទាននំម៉ាណាធ្លាក់ចុះមកដូចភ្លៀងឲ្យពួកគេធ្វើជាអាហារគឺព្រះអង្គប្រទានស្រូវពីស្ថានសួគ៌មកឲ្យពួកគេ។
25 ពួកគេម្នាក់ៗបានបរិភោគអាហាររបស់ពួកទេវតាព្រះអង្គប្រទានឲ្យគេបរិភោគឆ្អែតទាំងអស់គ្នា។
26 នៅលើមេឃ ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យមានខ្យល់បក់មកពីទិសខាងកើតហើយព្រះអង្គក៏ធ្វើឲ្យមានខ្យល់បក់មកពីទិសខាងត្បូងដែរ។
27 ព្រះអង្គធ្វើឲ្យមានសាច់យ៉ាងច្រើនដូចធូលីដីធ្លាក់ពីលើមេឃមកគឺព្រះអង្គប្រទានសត្វស្លាបយ៉ាងច្រើនដូចគ្រាប់ខ្សាច់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ
28 ធ្លាក់ចុះមកកណ្ដាលជំរំរបស់ពួកគេជុំវិញកន្លែងដែលគេស្នាក់នៅ។
29 ពួកគេបានបរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់ដោយព្រះជាម្ចាស់ធ្វើតាមចិត្តប៉ងប្រាថ្នារបស់ពួកគេ។
30 ក៏ប៉ុន្តែ ទោះបីគេមានម្ហូបអាហារនៅពេញមាត់ក្ដីក៏ពួកគេនៅតែពុំព្រមស្កប់ចិត្តដដែល
31 ជាហេតុនាំឲ្យព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធហើយប្រហារជីវិតពួកអ្នកខ្លាំងពូកែជាងគេព្រមទាំងយុវជនដែលកំពុងតែពេញកម្លាំងក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលផងដែរ។
32 ទោះបីយ៉ាងនេះក្ដីក៏ពួកគេនៅតែប្រព្រឹត្តអំពើបាបដដែលពួកគេពុំបានជឿលើព្រះអង្គដែលធ្វើការអស្ចារ្យទាំងនោះទេ។
33 ដូច្នេះ ព្រះអង្គក៏ប្រហារជីវិតរបស់គេតែក្នុងមួយរយៈពេលដ៏ខ្លីព្រះអង្គផ្ដាច់អាយុជីវិតរបស់គេយ៉ាងសែនវេទនាបំផុត។
34 ពេលឃើញព្រះជាម្ចាស់ប្រហារជីវិតអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមពួកគេពួកគេក៏នាំគ្នាស្វែងរកព្រះអង្គហើយប្រែចិត្តគំនិតមករកព្រះអង្គវិញ។
35 ពួកគេនឹកឃើញថាព្រះជាម្ចាស់ជាថ្មដារបស់ពួកគេហើយថាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតបានការពារពួកគេ។
36 ក៏ប៉ុន្តែតាមពិត ពួកគេចង់បោកប្រាស់ព្រះអង្គគឺអ្វីៗដែលគេនិយាយចេញមកសុទ្ធតែជាពាក្យកុហកទាំងអស់។
37 ពួកគេមានចិត្តមិនទៀងនឹងព្រះអង្គទេហើយក៏ក្បត់នឹងសម្ពន្ធមេត្រីរបស់ព្រះអង្គដែរ។
38 រីឯព្រះអង្គវិញព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរជានិច្ចព្រះអង្គបានលើកលែងទោសឲ្យពួកគេគឺព្រះអង្គមិនប្រហារជីវិតពួកគេទេជាច្រើនលើកច្រើនសា ព្រះអង្គតែងតែទប់ព្រះហឫទ័យមិនឲ្យមានព្រះពិរោធព្រះអង្គអត់ធ្មត់ចំពោះពួកគេ។
39 ព្រះអង្គនឹកចាំថាពួកគេគ្រាន់តែជាមនុស្សលោកីយ៍ប៉ុណ្ណោះជីវិតរបស់ពួកគេប្រៀបបាននឹងដង្ហើមដែលរសាត់បាត់ទៅឥតវិលមកវិញឡើយ។
40 ពួកគេបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គនៅវាលរហោស្ថានជាច្រើនលើកច្រើនសាហើយក្នុងវាលហួតហែងនោះ ពួកគេតែងតែធ្វើឲ្យព្រះអង្គព្រួយព្រះហឫទ័យ!។
41 ពួកគេចេះតែល្បងលមើលព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ចពួកគេនាំគ្នាធ្វើឲ្យព្រះដ៏វិសុទ្ធរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាស់ព្រះហឫទ័យ។
42 ពួកគេពុំបាននឹកឃើញអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គទេហើយក៏ពុំបាននឹកឃើញពីថ្ងៃដែលព្រះអង្គបានរំដោះពួកគេឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃរបស់បច្ចាមិត្តដែរ។
43 ពួកគេពុំបាននឹកឃើញពីទីសម្គាល់អស្ចារ្យផ្សេងៗដែលព្រះអង្គធ្វើនៅស្រុកអេស៊ីបទេពួកគេពុំបាននឹកឃើញពីការអស្ចារ្យផ្សេងៗដែលព្រះអង្គធ្វើនៅតំបន់សូអានឡើយ។
44 ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យទឹកនៅដៃទន្លេនីលប្រែទៅជាឈាមជាហេតុធ្វើឲ្យជនជាតិអេស៊ីបរកទឹកផឹកមិនបាន។
45 ព្រះអង្គបានចាត់មូសឲ្យទៅខាំជនជាតិអេស៊ីបនិងចាត់កង្កែបឲ្យទៅបំផ្លិចបំផ្លាញអ្វីៗទាំងអស់។
46 ព្រះអង្គធ្វើឲ្យមានចង្រិតទៅស៊ីបង្ហិនភោគផលរបស់ពួកគេហើយឲ្យកណ្ដូបទៅស៊ីបង្ហិនដំណាំរបស់គេ។
47 ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យមានព្រិលធ្លាក់មកកម្ទេចចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់គេហើយមានធាតុអាកាសត្រជាក់មកបំផ្លាញដើមឈើរបស់គេខូចអស់។
48 ហ្វូងគោរបស់គេត្រូវវិនាសដោយសារព្រិលហ្វូងចៀមរបស់គេត្រូវវិនាសដោយសាររន្ទះបាញ់។
49 ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធទាស់នឹងជនជាតិអេស៊ីបយ៉ាងខ្លាំងព្រះអង្គដាក់ទោសពួកគេឲ្យរងទុក្ខលំបាកយ៉ាងសែនវេទនាដោយចាត់ពួកទេវតាឲ្យមកប្រហារពួកគេ។
50 ព្រះអង្គធ្វើតាមព្រះពិរោធរបស់ព្រះអង្គដោយឥតសំចៃជីវិតជនជាតិនោះឡើយព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យគ្រោះកាចកើតមានដល់ពួកគេ
51 គឺព្រះអង្គប្រហារជីវិតកូនច្បងទាំងប៉ុន្មានរបស់ជនជាតិអេស៊ីប កូនដែលកើតមកមុនគេក្នុងពូជពង្សរបស់លោកហាំ។
52 ព្រះអង្គបាននាំប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គចេញពីស្រុកនោះដូចហ្វូងចៀមចេញពីក្រោលព្រះអង្គដឹកនាំពួកគេនៅវាលរហោស្ថានដូចគង្វាលឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន។
53 ព្រះអង្គដឹកនាំពួកគេយ៉ាងសុខសាន្តឥតភ័យខ្លាចអ្វីឡើយតែខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេត្រូវលិចលង់ក្នុងទឹកសមុទ្រ។
54 ព្រះអង្គនាំពួកគេទៅកាន់ទឹកដីដ៏វិសុទ្ធគឺទៅកាន់ភ្នំដែលព្រះអង្គវាយយកបានដោយឫទ្ធិបារមីរបស់ព្រះអង្គ។
55 ព្រះអង្គបណ្ដេញប្រជាជាតិនានាចេញពីមុខពួកគេហើយចែកទឹកដីឲ្យពួកគេជាមត៌កគឺព្រះអង្គឲ្យកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលរស់នៅក្នុងលំនៅស្ថានរបស់ប្រជាជាតិទាំងនោះ។
56 ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេបានល្បងលព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតពួកគេបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គដោយមិនព្រមធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្រះអង្គឡើយ។
57 ពួកគេបានងាកចេញពីព្រះអង្គនិងក្បត់ព្រះអង្គដូចដូនតារបស់ពួកគេពួកគេមានចិត្តវៀចវេរដូចផ្លែកណ្ដៀវ។
58 ពួកគេប្រព្រឹត្តខុសចំពោះព្រះអង្គដោយទៅថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយនៅតាមទីសក្ការៈរបស់សាសន៍ដទៃនៅលើភ្នំធ្វើឲ្យទាស់ព្រះហឫទ័យព្រះអង្គជាខ្លាំង។
59 ព្រះជាម្ចាស់ឃើញគេប្រព្រឹត្តដូច្នេះព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធហើយលែងរវីរវល់នឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទៀត។
60 ព្រះអង្គបោះបង់ចោលព្រះដំណាក់នៅស៊ីឡូព្រះអង្គបោះបង់ចោលព្រះពន្លាដែលព្រះអង្គធ្លាប់គង់នៅជាមួយមនុស្សលោក។
61 ព្រះអង្គបណ្ដោយឲ្យខ្មាំងសត្រូវរឹបអូសយកបានហិបនៃសម្ពន្ធមេត្រីដែលជានិមិត្តរូបនៃឫទ្ធិបារមីនិងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។
62 ព្រះអង្គបណ្ដោយឲ្យខ្មាំងសត្រូវប្រហារជីវិតប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គដោយមុខដាវ ព្រោះព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធនឹងពួកគេជាខ្លាំង។
63 ពួកយុវជនបានបាត់បង់ជីវិតដោយសារភ្លើងសង្គ្រាមហើយគ្មាននៅសល់កំលោះដើម្បីរៀបការជាមួយពួកស្ត្រីក្រមុំទៀតឡើយ។
64 ពួកបូជាចារ្យបានស្លាប់ដោយមុខដាវហើយស្ត្រីមេម៉ាយមិនអាចធ្វើពិធីកាន់ទុក្ខបានទេ។
65 ពេលនោះ ព្រះអម្ចាស់តើនឡើងដូចគេក្រោកពីដំណេកឬដូចអ្នកចំបាំងដ៏ពូកែទើបនឹងស្វាងស្រាឡើងវិញ
66 ព្រះអង្គវាយខ្មាំងសត្រូវពីក្រោយឲ្យបាក់មុខអស់កល្បជានិច្ច។
67 ព្រះអង្គមិនរវីរវល់នឹងពូជពង្សរបស់លោកយ៉ូសែបព្រះអង្គពុំបានជ្រើសរើសកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមទេ
68 តែព្រះអង្គបានជ្រើសរើសកុលសម្ព័ន្ធយូដាវិញព្រះអង្គគាប់ព្រះហឫទ័យនឹងភ្នំស៊ីយ៉ូន។
69 នៅទីនោះព្រះអង្គបានសង់ទីសក្ការៈរបស់ព្រះអង្គយ៉ាងល្អរឹងប៉ឹង ដូចផ្ទៃមេឃដ៏ខ្ពស់ព្រះអង្គធ្វើឲ្យទីសក្ការៈនោះបានរឹងមាំដូចផែនដីរហូតតទៅ។
70 ព្រះអង្គបានជ្រើសរើសព្រះបាទដាវីឌជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គព្រះអង្គបានយកស្ដេចចេញពីកន្លែងឃ្វាលចៀម
71 ព្រះអង្គបានយកស្ដេចចេញពីហ្វូងចៀមមកដើម្បីឲ្យឃ្វាលពូជពង្សរបស់លោកយ៉ាកុបគឺជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាប្រជារាស្ត្រផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គ។
72 ព្រះបាទដាវីឌដឹកនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដោយចិត្តស្មោះត្រង់ព្រះរាជាដឹកនាំពួកគេយ៉ាងប៉ិនប្រសប់។