7 Pan oeddet ti'n dangos dy ffafr, ARGLWYDD,roeddwn i'n gadarn fel y graig.Ond dyma ti'n troi dy gefn arna i,ac roedd arna i ofn am fy mywyd.
8 Dyma fi'n galw arnat ti, ARGLWYDD,ac yn pledio arnat ti fy Meistr:
9 “Beth ydy'r pwynt os gwna i farw,a disgyn i'r bedd?Fydd fy llwch i'n gallu dy foli di?Fydd e'n gallu sôn am dy ffyddlondeb?
10 Gwranda arna i, ARGLWYDD,dangos drugaredd ata i.O ARGLWYDD, helpa fi!”
11 Yna dyma ti'n troi fy nhristwch yn ddawns;tynnu'r sachliain a rhoi gwisg i mi ddathlu!
12 Felly dw i'n mynd i ganu i ti gyda'm holl galon –wna i ddim tewi!O ARGLWYDD fy Nuw,bydda i'n dy foli di bob amser.