1 Achub fi rhag fy ngelynion, O Dduw.Amddiffyn fi rhag y rhai sy'n ymosod arna i.
2 Achub fi rhag y bobl ddrwg yma –y rhai sy'n ceisio fy lladd i.
3 Edrych arnyn nhw'n cuddio.Maen nhw'n barod i ymosod.Mae dynion cas yn disgwyl amdana i,a minnau heb wneud dim bydi'w croesi nhw, O ARGLWYDD.
4 Dw i ddim ar faiond maen nhw'n rhuthro i ymosod arna i.Deffra! Gwna rywbeth i'm helpu!
5 O ARGLWYDD, y Duw holl-bwerus,ti ydy Duw Israel.Symud! Tyrd i gosbi'r gwledydd!Paid dangos trugaredd at y bradwyr! Saib
6 Maen nhw'n dod allan bob nos, yn udo fel y cŵnsy'n prowla trwy'r ddinas.
7 Mae eu cegau'n glafoerio budreddi,a'u geiriau creulon fel cleddyfau –“Pwy sy'n clywed?” medden nhw.
8 Ond rwyt ti, ARGLWYDD, yn chwerthin ar eu pennau.Byddi di'n gwawdio'r cenhedloedd.
9 Ti ydy fy nerth i. Dw i'n disgwyl amdanat ti.Rwyt ti, O Dduw, fel craig ddiogel i mi.
10 Ti ydy'r Duw ffyddlon fydd yn fy helpu;byddi'n gadael i mi orfoleddu dros fy ngelynion.
11 Paid lladd nhw'n syth, neu bydd fy mhobl yn anghofio'r wers.Anfon nhw ar chwâl gyda dy nerth, cyn eu llorio nhw,O ARGLWYDD, ein tarian.
12 Gad iddyn nhw gael eu baglugan eu geiriau pechadurusa'r pethau drwg maen nhw'n ddweud –y balchder, y melltithion a'r celwyddau.
13 Dinistria nhw yn dy lid!Difa nhw'n llwyr!Yna bydd pawb drwy'r byd i gyd yn gwybodfod Duw yn teyrnasu dros bobl Jacob. Saib
14 Maen nhw'n dod allan bob nos, yn udo fel cŵnsy'n prowla trwy'r ddinas;
15 Maen nhw'n crwydro o gwmpas yn chwilio am fwyd,ac yn udo nes iddyn nhw gael eu bodloni.
16 Ond bydda i'n canu am dy rym di,ac yn gweiddi'n llawen bob bore am dy fod mor ffyddlon!Rwyt ti'n graig saff i mi,ac yn lle i mi guddio pan dw i mewn trafferthion.
17 Ti ydy fy nerth i, a dw i am ganu mawl i ti!O Dduw, rwyt fel craig ddiogel i mi – y Duw ffyddlon.