7 O Dduw, pan oeddet ti'n arwain dy bobl allan,ac yn martsio ar draws yr anialwch, Saib
8 dyma'r ddaear yn crynu, a'r awyr yn arllwys y glawo flaen Duw, yr un oedd ar Sinai,o flaen Duw, sef Duw Israel.
9 Rhoist ddigonedd o law i'r tir, O Dduw,ac adfer dy etifeddiaeth pan oedd yn gwywo.
10 Dyna ble mae dy bobl yn byw.Buost yn dda, a rhoi yn hael i'r anghenus, O Dduw.
11 Mae'r ARGLWYDD yn dweud y gair,ac mae tyrfa o ferched yn cyhoeddi'r newyddion da:
12 Mae'r brenhinoedd a'u byddinoedd yn ffoi ar frys,a gwragedd tŷ yn rhannu'r ysbail.
13 “Er dy fod wedi aros adre rhwng y corlannau,dyma i ti adenydd colomen wedi eu gorchuddio ag ariana blaenau'r adenydd yn aur melyn coeth.”