10 Mae fy ngelynion yn siarad amdana i;a'r rhai sy'n gwylio fy mywyd yn cynllwynio.
11 “Mae Duw wedi ei adael,” medden nhw;“Ewch ar ei ôl a'i ddal;fydd neb yn dod i'w achub!”
12 O Dduw, paid mynd yn rhy bell!Fy Nuw, brysia i'm helpu i!
13 Gad i'r rhai sy'n fy erbyn i gael eu cywilyddio'n llwyr.Gad i'r rhai sydd am wneud niwed i migael eu gwisgo mewn gwarth a chywilydd!
14 Ond bydda i'n gobeithio bob amser,ac yn dal ati i dy foli di fwy a mwy.
15 Bydda i'n dweud am dy gyfiawnder.Bydda i'n sôn yn ddi-baid am y ffordd rwyt ti'n achub;Mae cymaint i'w ddweud!
16 Dw i'n dod i ddweud am y pethau mawr rwyt ti'n eu gwneud– fy meistr, fy ARGLWYDD –a dathlu'r ffaith dy fod mor gyfiawn – ie, ti yn unig!