33 Yn sydyn roedd Duw wedi dod a'u dyddiau i ben;daeth y diwedd mewn trychineb annisgwyl.
34 Pan oedd Duw yn eu taro, dyma nhw'n ei geisio;roedden nhw'n troi'n ôl ato a hiraethu amdano.
35 Dyma nhw'n cofio mai Duw oedd eu Craigac mai'r Duw Goruchaf oedd wedi eu rhyddhau nhw.
36 Ond doedd eu geiriau'n ddim byd ond rhagrith;roedden nhw'n dweud celwydd.
37 Doedden nhw ddim wir o ddifrif;nac yn ffyddlon i'w hymrwymiad.
38 Ac eto, mae Duw mor drugarog!Roedd yn maddau iddyn nhw am fod mor wamal;wnaeth e ddim eu dinistrio nhw.Roedd yn ffrwyno ei deimladau dro ar ôl tro,yn lle arllwys ei ddicter ffyrnig arnyn nhw.
39 Roedd yn cofio mai pobl feidrol oedden nhw;chwa o wynt yn pasio heibio heb ddod yn ôl.