2 Cyn i'r mynyddoedd gael eu geni,a chyn bod y ddaear a'r byd yn bodoli,roeddet ti yn Dduw, o dragwyddoldeb pell.
3 Ti sy'n anfon pobl yn ôl i'r pridddrwy ddweud, “Ewch yn ôl, chi bobl feidrol!”
4 Mae mil o flynyddoedd yn dy olwg difel diwrnod sydd wedi pasio heibio,neu fel gwylfa nos.
5 Ond mae pobl yn cael eu llethu gan gwsg,ac yna fel glaswellt yn adfywio yn y bore.
6 Mae'n tyfu ac yn llawn bywyd yn y bore,ond erbyn iddi nosi mae wedi gwywo a sychu.
7 Dyna sut dŷn ni'n gwywo pan rwyt ti'n gwylltio;mae dy lid yn ein dychryn ni am ein bywydau.
8 Ti'n gwybod am ein methiant ni i gyd,ac yn gweld ein pechodau cudd ni.